«Εγώ στην εποχή μου φορούσα παντελόνια καμπάνες…»
«Εμείς στην εποχή μας δεν είχαμε κινητά…»
«Εγώ στην εποχή μου…»
Συζητώ καθημερινά με νέους λόγω
της δουλειάς μου (είναι σίγουρα ευλογία η επαφή με τους νέους). Συχνά με
ρωτάνε: «Κυρία, εσείς στην εποχή σας πώς
επικοινωνούσατε χωρίς κινητά;». «Κυρία,
στην εποχή σας πώς διασκεδάζατε;». «Είναι αλήθεια, κυρία, ότι στην εποχή σας
πηγαίνατε σε disco;». Σ’ αυτό το τελευταίο παίρνω
τη φάτσα του σπουργιτιού του Αρκά όταν ο πατέρας - σπουργίτι λέει κάτι ανόητο
και απαντώ ευγενικά: «Όχι παιδί μου, οι disco ήταν μόδα στα 80s. Λίγο παλαιότερα από την
εποχή μου. Δεν είμαι τόόόσο μεγάλη!»
Η εποχή μου… Τι πάει να πει πραγματικά «η εποχή μου»; Και ποια
περίοδο περιλαμβάνει; Ξεκινά από τη γέννησή μας; Και πού φτάνει; Μέχρι να
τελειώσουν οι σπουδές; Ως τα τριάντα; Τα σαράντα; Ή μέχρι να κάνουμε το δικό
μας παιδί, οπότε και ξεκινάει επίσημα η επόμενη εποχή, αυτή του παιδιού μας;
Έχει, δηλαδή ημερομηνία λήξης; Εμείς την καθορίζουμε;
«Αχ! Η εποχή μου!!!»
Μήπως υπερβάλλουμε λίγο; Ναι, φυσικά και αναπολούμε μια εποχή που είχε νιάτα,
ξενοιασιά, όνειρα και χαρά, αλλά γιατί είναι αυτή η εποχή μας; Η σημερινή εποχή δεν είναι δικιά μας; Δε
ζούμε το τώρα; Δεν το χαιρόμαστε; Μήπως δεν είμαστε ευτυχισμένοι; Κι αν ναι, αν
το αναγνωρίζουμε αυτό, τι κάνουμε για να το αλλάξουμε;
Δεν είναι λυπηρό να αναπολούμε
μια περασμένη εποχή, τη δική μας εποχή,
σαν να μας είναι άγνωστη η σημερινή; Σαν
να μην ταιριάζουμε σ’ αυτήν, σαν να βρεθήκαμε κατά λάθος, σαν να μην την
επιλέξαμε και ψάχνουμε απεγνωσμένα μια χρονομηχανή να μας πάει πίσω από κει που
‘ρθαμε…
Κι αν, πράγματι, έτσι νιώθουμε,
σαν εξωγήινοι, δηλαδή, γιατί δεν κάνουμε κάτι να ενσωματωθούμε σ΄αυτήν την τόσο
ξένη εποχή; Τι μας προβληματίζει;
Γιατί μένουμε πίσω;
Μπορούμε να αξιοποιήσουμε ό,τι μας προσφέρεται τώρα για να
νιώσουμε καλύτερα με τις αλλαγές. Οτιδήποτε. Έτσι, θα αισθανθούμε ότι
συμβαδίζουμε με αυτή την εποχή, τη σημερινή, την εποχή που ζούμε τώρα, στο
παρόν και θα την κάνουμε φιλόξενη, ελκυστική, οικεία...
Ας κάνουμε κι αυτή την εποχή δικιά μας!
Για να λέμε στα εγγόνια μας «Εγώ
στην εποχή μου…» και να εννοούμε και τη σημερινή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου